طی سالها حضور در اینترنت افراد کمی رو در جامعه ی فارسی زبان به نسبت خارجی ها دیدم که آدرس دونیت گذاشتن یا اصلا حرفی از دونیت میزنن، درحالیکه توی خارج بعضا خیلی از تولید کننده های محتوا امورات زندگیشون با دونیت میگذره و شغلشون عملا همینه.
البته که این تعداد اخیرا با رشد یوتیوبرای ایرانی و گسترش فرهنگ حمایت مالی بین مردم زیاد تر شده، اما همیشه یه سری افراد توی هر جمعی هستن تا ساز مخالف بزنن.
واکنش این سری آدمای کوته فکر به کسایی که لینک حمایت مالی میذارن اغلب اینه که فلانی داره گدایی میکنه و تو با این همه دک و پز اومدی گدایی کردی!
بله متاسفانه این افراد تا یه سگ و گربه میبینن میرن براش یه غذایی چیزی پرت میکنن یا حتی برای ماهی های دریاچه های مصنوعی نون خورد میکنن با اینکه تابلو زده که به ماهی ها غذا ندهید.
صرفا این افراد احساس خودشون مهمه براشون و اصلا مشکل مشکل مالی نیست!
به طور مثال با اینکه اینهمه در جامعه اطلاع رسانی میشه که کودکان کار ساماندهی شده اند و با پولهایی که مردم به اینها میدن نه تنها نفعی برای کودک نداره بلکه این چرخه ی مزخرف ادامه پیدا میکنه و درامد عاملان اصلی این برده داری مدرن بیشتر میشه، اما تا یه کودک میبینن دلشون ریش میشه و سریع دست به جیب میشن.
پس مشکل در واقع کجاست ؟!
به نظر من مشکل اینجاست که تفکر بعضی افراد تو جامعه سنتیه و با مدرن شدن جامعه این افراد همگام با تغییرات پیش نرفتن!
مثل همونایی که به موبایل های سنتی شون وفادار موندن، از خودروهای الکتریکی بدشون میاد، جنس هارو از روی کشور سازندشون قضاوت میکنن به جای کیفیت ساخت و در نهایت هیچ کاری جز مشاغل کارمندی 9 صبح تا 5 عصر و کارایی که لزوما دست به بیل یا پشت فرمون نباشه رو کار به حساب نمیارن!
بله تفکر سنتی باعث میشه تا وضع زندگی آدما نگاه کنیم به جای اثری که روی جامعه میگذارن.
اگه معلمی و حقوقت ناچیزه آدم حسابت نمیکنن اما اگه یه مغازه ای چیزی داری و درامدت نسبتا خوبه، مورد احترامی.
این مساله ست که باعث مشکل میشه، وقتی ارزش آدم ها به اثرگذاریشون و میزان مفید بودنشون برای جامعه نباشه.
اینجاست که از معلمی که مغز های آینده رو تربیت میکنه و هر رفتارش الگوی کودکان هست از شخصی که تو روز سه تا شلوار لی فروخته کمتر قدردانی میشه.
حالا اینهمه گفتم، چه ربطی به دونیت داشت ؟!
قضیه ی دونیت یا همون حمایت مالی هم دقیقا همینه، شاید به چشم ما این شخص یه ادم مسخره باشه که روسری سرش میکنه ادا در میاره یا هر مدل کمدی دیگه، اما اگه زیر اون پیام رو ببینی، حداقل ده هزار نفر با این پست خنده به لبشون اومده و این پست یه نقطه ی روشنی در روز مزخرف خیلی از آدما بوده!
از اینفلوئنسر ها که بگذریم، بسیار آدمهای دانایی در حال تولید محتوا اند و بی منت دارن برای ما آموزشهای ویدیویی یا هر نوع محتوای سودمندی میذارن اما این ماییم که با نصب کردن افزونه ی ضد تبلیغات یا فحاشی و مزخرف گفتن بهشون، دلسردشون میکنیم یا به مسیر پکیج های میلیونی فروختن سوق میدیمشون.
تازه این آخر خط نیست و باز میریم پکیج طرف رو اصطلاحا پابلیک می کنیم و از اون طرف صاحب اثر میره سراغ قفل های نرم افزاری و DRM و هزار داستان دیگه و بازنده ی این داستان و کسی که ضرر میکنه خود ماییم، چون هم انرژی تولید کننده رو به جای تولید محتوای مفید توی بازی موش و گربه هدر دادیم هم کاربر رو درگیر مشقت و سختی کردیم و هم میدون رو برای کلی آدم دیگه که استعداد تولید محتوا داشتن رو تنگ کردیم و جرئت ندارن پا به این بیابان پر از خار بگذارن.
نظر شما در این مورد چیه ؟ خوشحال میشم نظرتونو بدونم.
